als zonlicht naar binnen valt
en even stil blijft liggen
heb ik nog wat kleurruimte
tussen alle vlakken en lijnen
die er niet meer toe doen
ik vul haar met wat laatste herfst
met uitzicht dat ik ontleedde
tot tinten verzachtten weer ademden
nog behoedzaam ingewolkt
tegen de rot van bestaan
winter geworden hul ik me
in de vergrijsde schutkleuren
van mijn noodglimlach
tot het smeltpunt is bereikt
en de tranen weer komen
Bekijk het bijbehorende schilderij
en even stil blijft liggen
heb ik nog wat kleurruimte
tussen alle vlakken en lijnen
die er niet meer toe doen
ik vul haar met wat laatste herfst
met uitzicht dat ik ontleedde
tot tinten verzachtten weer ademden
nog behoedzaam ingewolkt
tegen de rot van bestaan
winter geworden hul ik me
in de vergrijsde schutkleuren
van mijn noodglimlach
tot het smeltpunt is bereikt
en de tranen weer komen
Bekijk het bijbehorende schilderij