landschap ontleed

als er licht naar binnen valt
en even stil blijft liggen
heb ik nog wat kleurruimte
tussen alle vlakken en lijnen
die er niet meer toe doen
 
mijn uitzicht heb ik ontleed
tot laatste herfst tot tinten
verzachtten en weer ademden
nog behoedzaam ingewolkt
tegen de rot van bestaan
 
winter geworden hul ik me
in vergrijsde schutkleuren
van mijn hulpglimlach
tot het smeltpunt is bereikt
en de tranen weer komen
 
 
Bekijk het bijbehorende schilderij