leven in drie portretten staart
terug amorf als wasdom
wat nog bruikbaar was
heb ik laten stollen
het was verlangen ontvlekt tot droom
en verpakt in mist van herkenning
voor een keer waadde ik bewust
door de beeldenbrij en triomfeerde
niet meer treuren nu om bestaan
als abstractie om wat ik miste
om restjes van toen de essentie
ging verloren in strijd
terug amorf als wasdom
wat nog bruikbaar was
heb ik laten stollen
het was verlangen ontvlekt tot droom
en verpakt in mist van herkenning
voor een keer waadde ik bewust
door de beeldenbrij en triomfeerde
niet meer treuren nu om bestaan
als abstractie om wat ik miste
om restjes van toen de essentie
ging verloren in strijd