gewond en onderhandelbaar
kronkelt verleden op de grond
trilt het gilt het
met handen vol geluiden
kronkelt verleden op de grond
trilt het gilt het
met handen vol geluiden
rapper dan de tong is het
maar duizenden woorden verder
galmt het onvermogen nog steeds
door de stollingsdialogen
vloeibaarder dan tijd wordt het
jongensachtig bijna schrilgebeukt
en versneden met wederhaat
tot kleine dierlijke waarheid
laag over laag gaat het trager
en trager de plooien gladgestreken
de vereveningsgedachten weggezuiverd
ontleed tot late dwarsbelangen
toch groeit het broedt het nog
op een keerpunttheorie op alles
wat ik verstild en kleurloos niet mocht
zeggen niet mocht doen